Crni slez

Crni slez

Drugi nazivi: Gušćernjak, ćureća trava, crni šljez, velika slezovača, planinski slez, veliki šljez, divlja škura, divlji papel
Latinski naziv: Malva vulgaris 

Opis: Crni slez je jednogodišnja ili višegodi[nja biljka. Raste puzavo, a deo stabljike iznad korena malo je drvenast. Listovi su na dugim lisnim drškama, zaobljeni i nazubljeni, a cvetovi su bledoroza do ljubičasti. Plod je okrugao i pljosnat kao pogača.

Stanište. Raste pored plotova i puteva, na razvalinama i starim zidovima, ali i u neposrednoj blizini naseljenih mesta.

Upotrebljivi delovi biljke. Cvetovi, listovi i stabljike, koren i seme.

Hemijski sastav. Sadrži sluzi i antocijane.

Primena. Koristi se za otklanjanje probavnih smetnji, gastritisa, grčeva u želucu i crevima, kod čira na želucu, bolnog mokrenja i bolnog zaustavljanja mokrace, kod upala sluznice bešike, rastvaranje sluzi, kod upala grla, lecenje kšlja, promuklosti, upale ždrela, nadutosti pluća (emfizem) . Koristi se još za ispiranje usta, kod bolesti očiju, zubnih otoka, alergijskih osipa, otoka nogu ili ruku koji potiču od preloma ili od upala vena. 

Način upotrebe. Pripremanje čaja: Samo hladno natapanje! Jedna puna mala kašika sleza u četvrt litre vode ostavi se preko noći. Ujutro se malo zagreje. Kupka ruku i nogu: puna pregršt crnog sleza drži se preko noći u 5 litara hladne vode. Sledećeg dana sve se ugreje do temperature koju ruke i noge mogu da podnesu. Kupka traje 20 minuta. Ugrejana, ova voda može da se koristi još dva puta. Oblozi: biljni ostaci (talog) od pripremanja čaja malo se ugreju u nešto vode i sa ječmenim brašnom pomešaju u kašu. Melem se stavi na pamučnu tkaninu i još topao upotrebi kao oblog.